Hierbij enkele reacties van familie en vrienden, sponsoren van het boekje Stuur warme sokken – een monumentje voor Ab en Mick Veltman-Diamant:
“Zojuist bijdrage geleverd aan het project ‘stuur warme sokken’. Wat een prachtig en belangrijk initiatief het brengt het verleden weer dichterbij en dit geval heel dichtbij gezien wat Mick en Ab allemaal voor mijn vader hebben gedaan. Ik heb zulke goede herinneringen aan Mick en Ab, de bezoeken aan huis, het zeilen, de heerlijke lunch die we altijd kregen maar ook de gesprekken en verhalen. Ik hoop dat het project slaagt en laat ons weten als we verder nog iets kunnen betekenen.”
“Dit wordt – zo neem ik aan – geen vrolijk boek. Wellicht wel een monumentje. We doen wel mee, maar we zijn net gister in Wenen aangekomen. Daar blijven we een dag of tien. Het toeval wil dat ik drie dagen geleden 6 paar nieuwe sokken heb gekocht bij de Hollandsch Eenheidsprijzen Maatschappij. Wat een luxe… In 1944 ongeveer f 1,90 per paar met distributiebon. Nu ongeveer 3 euro per paar zonder bon.”
“Goed van je en natuurlijk doe ik mee, dat spreekt vanzelf. De reden dat mijn ouders in het Verzet gingen had niet alleen te maken met hun politieke achtergrond, maar ook met de arrestatie van de vader van Rinus (mijn vader) eind maart 1941. Dit vanwege zijn actieve bijdrage aan het organiseren van de Februaristaking. Eerst Schoorl, daarna Amersfoort en tenslotte Sachsenhausen. Hij had het postuur van de dokwerker, maar bezweek in korte tijd onder de ontberingen. Samen met mijn nicht hebben we die geschiedenis uitgezocht en op papier gezet, evenals het verzetsverleden van mijn ouders, maar tot een boekje is het nooit gekomen. De titel van jouw boekje riep bij mij de herinnering op van de oproep van mijn opa in een van zijn briefkaarten: Moeder, vergeet niet mijn schoenen in het vet te zetten… en stuur mij een paar draaihakken, een combitang en wat schoenspijker want mijn zolen gaan los…”
“Een mooi project, waaraan we graag bijdragen. Op mijn bureau ligt een even omvangrijk als huiveringwekkend boek met tal van grotendeels unieke documenten over de Jodenvervolging, soms nog schrijnender dan de brieven van Ab Veltman. Het ligt daar altijd op mijn bureau, al heb ik met mijn Joodse achtergrond geen boeken nodig om mijn grootouders en andere familieleden, die ik nooit heb mogen kennen, te herdenken. We maken een bijdrage over.”
“Wat goed dat dit boekje wordt gemaakt. Besef me dat mijn grootouders en mijn vader de oorlog waarschijnlijk niet hadden overleefd zonder de hulp van Mick en Ab. En daarmee hadden wij ook niet bestaan. En dat geldt waarschijnlijk voor veel meer mensen. Bizar. Uiteraard draag ik ook graag bij, ik heb geld overgemaakt.”
“Ontving vandaag deze mail van Martin Veltman, de zoon van Mick en Ab, Mick was een volle nicht van Harry (moeders waren zusters), samen met Ab heeft zij de onderduik adressen verzorgd voor Harry en zijn ouders! Het lijkt me een goed idee te helpen om de uitgave van het boekje mogelijk te maken!”